peripheria'nın derdi

Sanat, yalnızca görünür olmak için değil bir şeyi görünür kılmak için var.

Sanatın, piyasa dinamikleri, galeri tekellerive görünürlük ekonomisi tarafından kuşatıldığı bir sistemde,

kenarda kalanları değil, kenarda kalmayı seçenleri davet ediyoruz.

Bu alan, kendini ifade edecek yer bulamayan değil; kendi yerini kuran sanatçılarla

ve sanata soru soranlarla buluşmak için var.

peripheria, atölyelerle, sergilerle, sanatçı rehberliğiyle;

paylaşımcı, eleştirel ve dayanışmacı bir üretim kültürünün zeminini kurmaya bir katkı olmak istiyor.

Burada yer almak için bir “cv” değil, bir derdinin olması yeterli.

Çünkü biz, dayatılana değil her zaman meseleye bakıyoruz.

Ben hikâyemi başarılarla değil, vazgeçmeyişlerle yazıyorum.  Yaptıklarımdan çok, yapamadıklarımın şekillendirdiği bir yoldan geliyorum. Çoğu zaman çağrılmadım, bazı yerlere bilerek gitmedim. Bazen dışarıda kaldım, bazen içeri girmeyi reddettim. Ama her seferinde, başkasının kurduğu yerin değil, doğru olduğunu bildiğim yolun parçası olmayı seçtim. Sanatla ilişkim bir meslek değil, bir tür yaşama biçimi. Susmakla değil düşünmekle meşgul olmak, sanatla direnmek istedim. Sanatla konfor üretmiyorum. Aksine, genel geçer bilinenleri yerinden eden, duymaya çabalamadıklarımızı çağıran bir dille uğraşıyorum.

peripheria, bu uzun yürüyüşün bir durağı değil; birlikte yürümeye devam etmek için buluşmak istediğim bir eşik.

Bu eşikten girmek isteyenlerin başımın üstünde yeri var.

sanatla müdahil olan, metinle uğraşan,

peripheria’yı fikrinin ince gülü kabul eden Aylin L.